Մահազդ
Հիմա՝ դադրած է այդ յաճախակի լացս: Բայց յանկարծ՝ տխրութիւն մը զիս կը համակէ: Ինչպէս՝ ովկեանոսը՝ իր անվախճան ալիքները, ան զիս կը տանի, միեւնոյն ատեն զիս իրմով լեցնելով, այնպէս որ ի վերջոյ՝ կը մոռնամ ես զիս ու կ’ըլլամ նոյն ինքը՝ տխրութիւնը:
Յօդուածի տեսակ: գրականութիւն